انقلابی در درمان سرطان

(انقلابی در درمان سرطان با نانوآنزیم‌های دات کوانتومی گرافن)

در یک گام نوآورانه در زمینه درمان سرطان، یک گروه تحقیقاتی به رهبری پروفسور وانگ هوی از مؤسسه علوم فیزیکی Hefei، که بخشی از آکادمی علوم چین است، یک رویکرد پیشگامانه را معرفی کرده است.

آن‌ها آنزیمی بدون فلز بر اساس نقاط کوانتومی گرافن (GQDs) ساخته‌اند که نویدبخش درمان همودینامیک تومور بسیار کارآمد (CDT) است، همانطور که در مطالعه‌شان منتشر شده در Matter گزارش شده است.

دات کوانتومی گرافن که به عنوان جایگزین ایمن‌تر و مؤثرتر برای نانوزیم‌های سنتی مبتنی بر فلز ظاهر می‌شوند، نگرانی‌های مربوط به سمیت قابل توجهی را در CDT تومور برطرف می‌کنند.

با این حال، تا کنون، کاربرد بالینی آنها به دلیل فعالیت کاتالیزوری نسبتا کم آنها در شرایط چالش برانگیز محدود بوده است. این یک مانع مهم در استفاده از پتانسیل کامل آنها در درمان سرطان بوده است.

با پرداختن به این چالش، تیم یک جهش قابل توجه به جلو انجام داد.

به گفته لیو هونگجی، یکی از اعضای برجسته تیم تحقیقاتی، آنها GQDs را از غشای گلبول‌های قرمز تولید کردند که اثربخشی بالایی در درمان تومورها با حداقل عوارض جانبی نشان داد.

ماهیت غیر فلزی این GQD ها یک مزیت حیاتی است، همراه با عملکرد استثنایی آنها به عنوان بیوکاتالیست‌های مشابه پراکسیداز، که سابقه جدیدی را در این زمینه ایجاد می‌کند.

محققان از یک رویکرد استراتژیک بیشتر برای افزایش کارایی کاتالیزوری این ادجوانت‌های(ادجوانت ماده‌ای است که پاسخ سیستم ایمنی به حضور یک آنتی ژن را افزایش می‌دهد و از آنها معمولاً برای بهبود اثربخشی واکسن استفاده می‌شود. به طور کلی، به همراه یک آنتی‌ژن، به بدن تزریق می‌شود تا بدن آنتی بادی‌هایی تولید کند که به سیستم ایمنی کمک می‌کند تا با آنتی ژن مبارزه کند.) نانوکاتالیستی مبتنی بر GQD استفاده کردند.

آنها ترکیبی از نیتروژن و فسفر را به GQD ها وارد کردند و یک اثر الکترونی هم افزایی ایجاد کردند.

این روش دوپینگ دوگانه منجر به حالت‌های بسیار موضعی در نزدیکی سطح فرمی شد که به طور قابل‌توجهی فعالیت آنزیمی را فراتر از آنچه که با دوپینگ تک هترواتمی(اتم‌های همگن) قابل دستیابی بود، افزایش داد.

GQD ها، که از غشای گلبول‌های قرمز مشتق شده‌اند، فعالیت قابل توجه تقلید پراکسیداز را در محیط‌های آزمایشگاهی نشان داده‌اند. آنها به ویژه در القای آپوپتوز(مرگ/ رشد غیر متعارف سلولی بدن) و فروپتوز(نوعی مرگ سلولی برنامه ریزی شده بر اساس آهن) در سلول‌های سرطانی موثر بوده‌اند.

این ویژگی در هدف قرار دادن سلول‌های تومور به نتایج چشمگیری منجر شده است: نرخ مهار تومور 77.71٪ با تزریق داخل وریدی و حتی 93.22٪ قابل توجه‌تر با تزریق داخل تومور مشاهده شد، همه بدون هیچ گونه عوارض جانبی قابل تشخیص در مناطق غیرهدف.

این پیشرفت نشان دهنده گامی مهم در جهت جستجوی درمان‌های ایمن و موثر سرطان است.

ماهیت بیولوژیکی خوش‌خیم این GQD ها، همراه با اثربخشی هدفمند آنها، بر پتانسیل آنها به عنوان یک بیوکاتالیست قوی در درمان سرطان تاکید می‌کند.

این رویکرد جدید می‌تواند راه را برای درمان‌های مؤثرتر و ایمن‌تر سرطان هموار کند و به طور بالقوه چشم‌انداز مراقبت‌های آنکولوژی (تومور‌شناسی) را تغییر دهد.

لینک مفید:بررسی داروی طبیعی ضد سرطان توسط محققین

بیشتر بدانید:دانشمندان کشف کردند که چگونه می‌توان سلول‌های سرطانی را فریب داد تا داروهای سمی مصرف کنند

بیشتر بخوانید:نانوذرات پلاستیکی می‌توانند دارورسانی سرطان را بهبود بخشند

تاریخ:1403/11/29